Na twee dagen gesettled te zijn bij mijn vaste gastgezin, moest ik alweer mijn koffer inpakken. Op maandag 1 Augustus vertrokken Stevie, Siiri en Ik voor een week naar Girls Camp.

We begonnen met een wandeltocht voor alleen de vierdejaars waarin wij vielen. We moesten 3 miles berg opwaards lopen. Dit is ongeveer 7 kilometer, met zware rugtassen. In het kamp boven op de berg sliepen we maar 1 nacht. S'avonds moesten we alles wat een geur had inleveren, zoals tandpasta en eten, vanwege de beren. Al die spullen werden in een grote tas gedaan en die werd hoog in een boom opgehangen.

Dinsdagochtend moesten we 1 mile teruglopen naar het kamp voor de rest van de week. Daar aangekomen konden we een tent kiezen, en kwamen de 1e, 2e en 3e jaars ook aan. We versierden de verzamelplek en leerden elkaar kennen. We werden ingedeeld in Wards. Een ward is de buurt waar je in woont. Het kamp is vanuit de lokale kerk, die over meerdere buurten valt. Wij wonen in Ventana Ranch, dus zaten we in de Ventana Ward. Er waren 6 verschillende wards, die allemaal een eigen deel van het kamp hadden. Onze ward is veruit de grootste met 35 meiden. De andere wards hadden ongeveer 10 tot 20 meiden. Onder elkaar halen de wards grappen uit met elkaar, zo werden al onze stoelen ondersteboven opgehangen in de bomen.

Woensdag hadden we twee activiteiten. We begonnen met klimmen, wat erg leuk was, maar ook eng want af en toe vielen er onderdelen vanuit de muur, en dan had je niks meer om op te staan. Ook maakten we kettingen, en een soort dagboekje, waar je alles van kamp in kon bijhouden. Alles was met het thema van de Wizard of Oz, ''there is no place like home.'' Dit was het thema van het hele kamp.

Donderdag deden de 1e, 2e en 3e jaars een wandeltocht, en hadden wij een heleboel vrije tijd. Dus leerden we elkaar voornamelijk kennen, en deden we wat kaart spelletjes. S'avonds hadden we een feest bij een van de wards.

Vrijdag gingen we tokkelen, ook hadden ze een soort grote ladder van 5 planken. Het was heel wiebelig en iedere keer werd het gat groter, en je moest proberen om helemaal omhoog te klimmen. Met het nodige teamwork, behaalde ik het toch helemaal, ondanks hoogtevrees. Stevie kreeg een stuk ijzer tegen haar hoofd tijdens het tokkelen, waardoor ze last had van een lichte hersenschudding.Omdat het hele kamp vanuit de kerk georganiseerd was deden we s'avonds iets meer spiritueels. Er was een zogenaamde ''Spirit Walk'' maar vanwege de regen, bleven we binnen in de verzamelzaal. De spirit walk houd in dat de YCLS (meiden tussen 16 en 18 die deel waren van de leiding) over hun eigen ervaringen vertelen, en wanneer ze het meest verbonden voelden met God. Ondanks dat ik niet gelovig ben, was het toch heel bijzonder om mee te maken. Omdat je veel leert over hun geloof. 4 meiden vertelde over hun ouders en over hoe belangrijk familie is. Hierdoor kregen Siiri en ik beiden heimwee. Bijna alle meiden moesten huilen tijdens de spirit walk omdat het best wel intens is. Het is lastig uit te leggen, maar er was een hele speciale sfeer.

Zaterdagochtend was het tijd om alles op te ruimen en gingen we terug naar Albuquerque. Die dag bleven we thuis, en hingen we een beetje op de bank. S'avonds gingen we met zn 3e nog naar de film toe, maar we gingen al vroeg slapen omdat we zo vermoeid waren door Girls Camp.

Aanstaande donderdag begint school, en we hebben er allemaal veel zin in, maar het is ook best spannend. Woensdag moeten we ons rooster ophalen, krijgen we een kluisje, en moeten we een school ID laten maken. Er is deze week nog het hoog nodige te doen voor school begint.

Lots of Love