Florida Georgia Line, Homecoming en Balloon Fiesta

Lieve allemaal,

het is weer even tijd voor een update hoor, schijnbaar is er iets fout gegaan de eerste keer dat ik dit verhaal uploade. Er is weer een heleboel gebeurd in de afgelopen paar weken.

Op 24 September begonnen we met een concert van het country duo band gebeuren Florida Georgia Line, wat super vet was. Ik ging samen met Josh en Siiri heen en we hebben onwijs genoten ondanks dat we een regenbui op ons hoofd kregen terwil het concert buiten was.

Op 1 oktober hadden we ons eerste echte schoolfeest, Homecoming. TIjdens homecoming vier je de schoolspirit volgens Josh. De hele week was er spiritweek op school, waarin je elke dag een ander thema hebt, en je je volgens dat thema moet verkleden. Supergrappig om te zien, en op vrijdag is er een football game waar iedereen heen gaat ter voorbereiding van het feest. Gelukkig wonnen wij onze Homecoming game. En op zaterdag wordt dit afgesloten met het feest, was super leuk was en super gezellig om naar toe te gaan met mijn vriendinnen. Het is wel een boel geregel hoor, een zo een feest, en wat geeft het sommige mensen veel stress. Het hoogtepunt van het feest was de photobooth.

Verder hadden we afgelopen week een paar dagen vrij van school zodat we naar het internationale Balloon Fiesta konden gaan. Iets wat alleen in Albuquerque te doen is, en waar iedereen die hier woont zo trots op is. De ouders van mijn Host-Dad kwamen speciaal vanuit Utah om het te bezoeken. We moesten dan wel om 4 uur sochtends op staan, maar om al die honderden luchtballonen op te zien gaan, was prachtig. De foto's zijn niks vergeleken met hoe het was.

Veel liefs,

Een nieuw gastgezin, Utah en mijn eerste football game.

Hoi allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn blog heb geupdate en er is een boel gebeurd in de tussentijd. Ik zal maar meteen beginnen met het grootste nieuws.

Ik ben van gastgezin veranderd. Na een maand bij mijn eerste gastgezin gewoond te hebben, leek het ons verstandiger dat Siiri en Ik opzoek zouden gaan naar een ander gastgezin. Er is niks ergs gebeurd, het klikte helaas niet zo goed als dat we gehoopt hadden. Na een paar dagen rond vragen vond ik al gauw een ander gastgezin in dezelfde buurt en ik woon hier nu bijna 3 weken. Ik voel me hier helemaal thuis en ik ben weer helemaal gelukkig ookal hebben ze een hondje.

In de week van 5 september ben ik met mijn nieuwe Host family naar Utah gegaan. Hun oudste dochter Hailie, met wie ik het onwijs goed kan vinden, ging naar college dus brachten we haar weg. Utah was erg overweldigend, maar het was onwijs leuk om een nieuw deel van Amerika te ontdekken. In Utah ontmoete ik de hele familie, en wow dat waren veel mensen. We hebben veel bergen beklommen, de stadsparade bekeken, en zijn naar de kermis gegaan. De Amerikaanse kermis is erg anders dan onze kermis, ze hebben vooral veel eten en bijna alles is gefrituurd.

Eenmaal weer terug van Utah moest ik weer terug naar school. Ik heb het nog steeds naar me zin op school, ondanks het huiswerk, en ik geniet van bijna elke les. Elke week is er wel wat anders te doen op school. Zo stemde we deze week voor Homecoming King and Queen, en om een goede zus te zijn stemde ik voor mijn host broer. Gisteravond ben ik naar mijn eerste football game gegaan, waar ik onwijs genoten heb. Er is een groot vak waar iedereen van school in verzamelt en we allemaal juichen en springen. Er hangt een onwijs goede sfeer en bijna iedereen heeft verf ergens in zijn/haar gezicht, in de schoolkleuren natuurlijk. Ik was samen met een grote vriendengroep en de helft van het Cross Country team.

De afgelopen weken waren dus een heftige achtbaan van gevoelens en het was zeker een uitdaging. Nu alles weer een beetje rustiger wordt zal ik proberen om vaker te schrijven.

Veel liefs,

Isa

De eerste schoolweek

Deze week was de eerste ''echte'' schoolweek. Mijn eerste schooldag was al op donderdag de 11e, maar de lessen begonnen afgelopen maandag pas echt. Ik heb 7 verschillende vakken:

• Career academy
• Newspaper
• Media studies
• Geology / Astronomy
• English
• U.S. History
• Geometery

Mijn favoriete vakken tot nu toe zijn Newspaper en Media Studies. De Newspaper klas bestaat uit 8 leerlingen, en wij zijn verantwoordelijk voor de maandelijkse schoolkrant. In Media Studies bestuderen we de invloed van films en tv-series in het dagelijks leven, en hoe een film in elkaar wordt gezet.

De schooltijden zijn van 07.30 tot 14.30, tussendoor is er een half uur lunch pauze. Je kan of een lunch op school kopen (Vaak een burrito of een hamburger) of middageten van thuis meenemen. Na schooltijd zijn alle sporten en clubjes. Afgelopen zaterdag had ik mijn eerste Cross Country training. Cross Country is hardlopen, maar dan lange afstanden. Ik heb elke dag na school 2 uur training en het doel is om aan het einde van het seizoen ongeveer 8 miles te kunnen hardlopen. Dit is ongeveer 12,6 kilometer.

Voor de eerste week van school had ik al redelijk wat huiswerk en zelfs mijn eerste toets, die ik foutloos maakte. Ik kan alles goed bijhouden op school, het helpt dat ik alles al een keer heb gehad op school natuurlijk.Het is vooral een gek gevoel om na een jaar van heel hard werken op een school te komen waar alles een stuk gemakkelijker gaat en waar het minder streng is.

Stevie gaat elke ochtend voor school nog naar Seminary. Dit is vanuit de kerk, en een aantal jongeren besturen dan de bijbel, en het mormoonse boek. Dit is van 6 tot 7 uur s’ochtends, dus dat sla ik geregeld over.

Afgelopen zaterdag zijn we naar Hinkle's gegaan. Dit is een familie center, waar je kan mini golfen, laser gamen, paintballen en klimmen. We hadden het dus heel erg gezellig.Op zondag hangen we meestal een beetje rond, en kijken we wat netflix, niks bijzonders.

Tot nu toe heb ik het nog heel erg naar me zin en verlang ik totaal nog niet naar het regenachtige Nederland. Het enige wat op begint te raken is mijn geheime voorraad drop, dus dat is wel even slikken.

Lots of love

Girls Camp

Na twee dagen gesettled te zijn bij mijn vaste gastgezin, moest ik alweer mijn koffer inpakken. Op maandag 1 Augustus vertrokken Stevie, Siiri en Ik voor een week naar Girls Camp.

We begonnen met een wandeltocht voor alleen de vierdejaars waarin wij vielen. We moesten 3 miles berg opwaards lopen. Dit is ongeveer 7 kilometer, met zware rugtassen. In het kamp boven op de berg sliepen we maar 1 nacht. S'avonds moesten we alles wat een geur had inleveren, zoals tandpasta en eten, vanwege de beren. Al die spullen werden in een grote tas gedaan en die werd hoog in een boom opgehangen.

Dinsdagochtend moesten we 1 mile teruglopen naar het kamp voor de rest van de week. Daar aangekomen konden we een tent kiezen, en kwamen de 1e, 2e en 3e jaars ook aan. We versierden de verzamelplek en leerden elkaar kennen. We werden ingedeeld in Wards. Een ward is de buurt waar je in woont. Het kamp is vanuit de lokale kerk, die over meerdere buurten valt. Wij wonen in Ventana Ranch, dus zaten we in de Ventana Ward. Er waren 6 verschillende wards, die allemaal een eigen deel van het kamp hadden. Onze ward is veruit de grootste met 35 meiden. De andere wards hadden ongeveer 10 tot 20 meiden. Onder elkaar halen de wards grappen uit met elkaar, zo werden al onze stoelen ondersteboven opgehangen in de bomen.

Woensdag hadden we twee activiteiten. We begonnen met klimmen, wat erg leuk was, maar ook eng want af en toe vielen er onderdelen vanuit de muur, en dan had je niks meer om op te staan. Ook maakten we kettingen, en een soort dagboekje, waar je alles van kamp in kon bijhouden. Alles was met het thema van de Wizard of Oz, ''there is no place like home.'' Dit was het thema van het hele kamp.

Donderdag deden de 1e, 2e en 3e jaars een wandeltocht, en hadden wij een heleboel vrije tijd. Dus leerden we elkaar voornamelijk kennen, en deden we wat kaart spelletjes. S'avonds hadden we een feest bij een van de wards.

Vrijdag gingen we tokkelen, ook hadden ze een soort grote ladder van 5 planken. Het was heel wiebelig en iedere keer werd het gat groter, en je moest proberen om helemaal omhoog te klimmen. Met het nodige teamwork, behaalde ik het toch helemaal, ondanks hoogtevrees. Stevie kreeg een stuk ijzer tegen haar hoofd tijdens het tokkelen, waardoor ze last had van een lichte hersenschudding.Omdat het hele kamp vanuit de kerk georganiseerd was deden we s'avonds iets meer spiritueels. Er was een zogenaamde ''Spirit Walk'' maar vanwege de regen, bleven we binnen in de verzamelzaal. De spirit walk houd in dat de YCLS (meiden tussen 16 en 18 die deel waren van de leiding) over hun eigen ervaringen vertelen, en wanneer ze het meest verbonden voelden met God. Ondanks dat ik niet gelovig ben, was het toch heel bijzonder om mee te maken. Omdat je veel leert over hun geloof. 4 meiden vertelde over hun ouders en over hoe belangrijk familie is. Hierdoor kregen Siiri en ik beiden heimwee. Bijna alle meiden moesten huilen tijdens de spirit walk omdat het best wel intens is. Het is lastig uit te leggen, maar er was een hele speciale sfeer.

Zaterdagochtend was het tijd om alles op te ruimen en gingen we terug naar Albuquerque. Die dag bleven we thuis, en hingen we een beetje op de bank. S'avonds gingen we met zn 3e nog naar de film toe, maar we gingen al vroeg slapen omdat we zo vermoeid waren door Girls Camp.

Aanstaande donderdag begint school, en we hebben er allemaal veel zin in, maar het is ook best spannend. Woensdag moeten we ons rooster ophalen, krijgen we een kluisje, en moeten we een school ID laten maken. Er is deze week nog het hoog nodige te doen voor school begint.

Lots of Love

Het begin

Mijn reis begon op Schiphol waar ik van iedereen afscheid moest nemen, een lastig moment, maar het is voor een goed doel!

Mijn eerste vlucht was van Amsterdam naar Houston, wat ongeveer 9 uur duurde. Omdat ik alleen was, leek de vlucht nog langer dan normaal te duren. Toen ik eindelijk aankwam op Houston dacht ik dat alles goed zou verlopen, maar natuurlijk moest er iets mis gaan. Toen ik eindelijk aan de beurt was bij Customs, bleek ik een formulier te zijn vergeten thuis in Alkmaar. Hierdoor werd ik apart genomen in een kantoortje waar ik 2 uur moest wachten en allemaal vragen moest beantwoorden. Gelukkig is alles goed gekomen.

Na de nodige uren nog gewacht te hebben op Houston kon ik eindelijk terug een vliegtuig in en op naar Albuquerque. Deze vlucht duurde 1,5 uur dus dat was al heel snel voorbij.

In Albuquerque aangekomen stond mijn Arrival Family op me te wachten, en gingen we gauw naar het huis. Ik schrok wel even toen ik 3 honden zag, maar gelukkig waren ze heel rustig.

28 Juli hadden we een beetje een rustige dag bij het zwembad en leerde ik iedereen beter kennen. Waaronder de andere Exchange student Siiri die uit Finland komt. Heel verassend voelde ik me meteen op me gemak, en mijn verlegenheid is achtergebleven in Nederland.

29 Juli gingen we naar Sadia Peak om te klimmen. Dit is een berg die op het hoogste punt zo een 10.000 feet boven het zeeniveau ligt. De tram om naar boven te gaan is de op een na langste tram ter wereld. Het was een flinke wandeling om helemaal op de top te komen, maar het uitzicht was geweldig.

Morgen reis ik verder samen met Siiri naar ons vaste gastgezin voor het jaar.

Lots of love